Grandmaster Lee Won Kuk (1907-2003) Chung Do Kwan Tang Soo Do/Tae Kwon Do

Grandmaster Lee Won Kuk

Grandmaster Lee Won Kuk (1907-2003) 

Chung Do Kwan Tang Soo Do/Tae Kwon Do

O Grandmaster Lee Won Kuk και το Chung Do Kwan Tang Soo Do/Tae Kwon Do

To Chung Do Kwan είναι το δεύτερο από τα εννέα σχολεία ή Kwan Taekwondo που ιδρύθηκαν στην Κορέα.  ιδρύθηκε το 1944 από τον Lee Won Kuk.  O Lee Won Kuk είχε εκπαιδευτεί στο Taekkyon στη Σεούλ, στο Shotokan Karate στο πανεπιστήμιο Chuo στην Ιαπωνία υπό την διδασκαλία του Sensei Gichin Funakoshi και kung Fu στην επαρχία Χονάν και στην Σαγκάη της Κίνας.

Ο Lee Won Kuk γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1907 από μία εύπορη οικογένεια στην Σεούλ, από μικρή ηλικία ασκήθηκε  μυστικά λόγο της απαγόρευσης της άσκησης πολεμικών τεχνών από τις Ιαπωνικές δυνάμεις κατοχής στο Taekkyon.  To 1926 ταξίδεψε στο Τόκιο για να πάει στο γυμνάσιο και αργότερα στο πανεπιστήμιο Chuo.  Εκπαιδεύτηκε στο Shotokan Karate στο πανεπιστήμιο Chuo υπό την καθοδήγηση του Gichin Funakoshi και του γιου του, Gigo Funakoshi, ήταν ένας από τους πρώτους Κορεάτες που εκπαιδεύτηκαν στο Karate στην Ιαπωνία, μετά από σκληρή άσκηση απέκτησε τη μαύρη ζώνη 4ο Dan ( σύμφωνα με κάποιες αναφορές 3ο Dan ή 2ο Dan) που ήταν η υψηλότερη κατάταξη εκείνη την εποχή για έναν μη Ιάπωνα στο Karate, επίσης εκείνη την εποχή ο ανώτερος βαθμός ήταν 5ο Dan.  Mετά την αποφοίτηση του ταξίδεψε στην Okinawa όπου ασκήθηκε σε άλλες μορφές Karate και σε διάφορες πόλεις της Κίνας όπου ασκήθηκε σε διάφορες Κινέζικες πολεμικές τέχνες.  Το 1944 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ιαπωνία λόγω του συνεχιζόμενου αμερικανικού βομβαρδισμού του Tόκιο. Όταν επέστρεψε στην Κορέα εργάστηκε στο υπουργείο μεταφορών. Από το 1943 είχαν ανοίξει Ιαπωνικά dojo Judo και Kendo στην Κορέα επιτρέποντας τους Κορεάτες να ασκηθούν σε αυτά.  Ζήτησε άδεια από την Ιαπωνική διοίκηση να διδάξει Karate.  Η άδεια απορρίφθηκε δύο φορές λόγο ότι οι Ιάπωνες ήταν διστακτικοί  στο να επιτρέψουν σχολείο πολεμικών τεχνών υπό την ηγεσία ενός Κορεάτη αλλά  κατάφερε να την πάρει ύστερα από τρίτη αίτηση και να διδάξει στο γυμναστήριο Yung Shin στη Σεούλ Tang Soo Do που σημαίνει ο τρόπος του χεριού των Tang (Δυναστεία Tang) που παραπέμπει σε Κινέζικη τέχνη  και αντικατόπτριζε με πολλούς τρόπους την κατάρτιση που ο Lee Won Kuk είχε λάβει στην Ιαπωνία.   
Tang Soo Do είναι κορεατική προφορά της ομιλίας του Funakoshi στα μέσα της δεκαετίας του '20 του "karate-do" χρησιμοποιώντας το πρόθεμα Tang / China. που σήμαινε "Ο Τρόπος του Χεριού της Κίνας" (αργότερα ο Funakoshi άλλαξε το ιδεόγραμα που σήμαινε Κίνα σε ιδεόγραμμα  που σημαίνει άδειο για να δώσει μία πιο Ιαπωνική χροιά στο σύστημα).

Δυστυχώς, λόγω της κατάστασης στην Κορέα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το dojang αναγκάστηκε να κλείσει εντός τριών έως τεσσάρων μηνών μετά το άνοιγμα.   Ήταν το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και η Κορέα ήταν υπό ιαπωνική κατοχή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η Ιαπωνία έπαιρνε όλους τους άνδρες κάτω 60 ετών για να τους χρησιμοποιήσει όπου τους χρειαζόταν, ενώ στρατολογούσε τους νέους άνδρες για να τους χρησιμοποιήσει στον πόλεμο.  Επομένως οι περισσότεροι από τους άντρες ήταν ανήσυχοι και φοβισμένοι και προσπαθούσαν να κρυφτούν. Τα αθλήματα και οι πολεμικές τέχνες δεν ήταν η προτεραιότητά τους στη ζωή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.  Το σχολείο άρχισε ξανά την λειτουργία του μετά την λήξη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου   και την απελευθέρωση της Κορέας.
To στυλ που δημιούργησε ο Lee Won Kuk ήταν μία μορφή Κορεάτικου Karate περισσότερο επηρεασμένη από το Shotokan Karate και λιγότερο από το Taekkyon.
Εκείνη την εποχή, η εκπαίδευση στο Chung Do Kwan αντανακλούσε γενικά την εκπαίδευση που έλαβε ο Lee με τον Funakoshi Gigo. Για παράδειγμα, ασκούσαν φόρμες (kata) από το Shotokan Karate, βηματισμούς με βασικές τεχνικές χρησιμοποιώντας βαθιές στάσεις, προκαθορισμένο kumite ενός και τριών βημάτων και ασκήσεις στο makiwara.

Το σχολείο του ονομάστηκε Chung Do Kwan που σημαίνει η σχολή του μπλε κύματος, το όνομα το εμπνεύστηκε παρατηρώντας καθήμενος στην παραλία τα κύματα να σκάνε στους βράχους θέλοντας η τέχνη του να είναι ασταμάτητη και δυνατή όπως το κύμα.  Μετά την απελευθέρωση της Κορέας από την Ιαπωνική κατοχή (15 Αυγούστου 1945) υπήρξαν διάφορες πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές, βιαιότητες και πολλές μάχες στους δρόμους από συμμορίες και πολιτικές ομάδες, οπότε η κυβέρνηση προσπάθησε να αποθαρρύνει τη διδασκαλία του Tang Soo Do και να διακόψει τις κρατικές επιχορηγήσεις.  Επιπλέον ο Lee Won Kuk είχε χαρακτηριστεί ως συμπαθών της Ιαπωνίας και αναγκάστηκε να κλείσει αρχικά το σχολείο του και να το μεταφέρει στο κινεζικό σχολείο Hwa Kwang στη Σεούλ και αργότερα στην περιοχή Νο 80 Kyun Ji Dong στη Σεούλ.  Χωρίς κρατική υποστήριξη και επιχορήγηση ο Lee Won Kuk χρησιμοποίησε δικά του κεφάλαια για την προώθηση του Tang Soo Do, δούλεψε σκληρά μαζί με τους μαθητές του που μερικοί από αυτούς ήταν εξέχουσες προσωπικότητες με σημαντική συμβολή στην δημιουργία και εξάπλωση του σύγχρονου Τae Kwon Do, για να διατηρήσει την υψηλή ποιότητα της διδασκαλίας και των μαθητών και να προωθήσει το Tang Soo Do ως μια θετική επιρροή στην κοινωνία και μία εμπέδωση πειθαρχίας και τιμής στους νέους.  Ένα χρόνο μετά τη λήψη της άδειας διδασκαλίας, κατόρθωσε να πείσει την κυβέρνηση ότι το Tang Soo Do ήταν επωφελές και είχε τη δυνατότητα να πάρει και πάλι οικονομική υποστήριξη από τα δημόσια ιδρύματα.  Ανέλαβε εκπαιδευτής στα κεντρικά γραφεία της κορεατικής αστυνομίας, στα πανεπιστήμια της Σεούλ και στον στρατό.  Σύντομα το Tang Soo Do έγινε δημοφιλές και οι  άνθρωποι παντού ήθελαν να συμμετάσχουν στο Tang Soo Do. Τα στελέχη της κεντρικής αστυνομίας της Κορέας, οι σπουδαστές του Πανεπιστημίου της Σεούλ, οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικές δυνάμεις άρχισαν να εκπαιδεύονται στο Tang Soo Do.  Στα Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 το Chung Do Kwan αριθμούσε πάνω από 5.000 μέλη. 

To αρχικό σύστημα βαθμίδων του Chung Do Kwan που καθιέρωσε ο Lee Won Kuk ήταν  το εξής: 

Λευκή ζώνη 8ο-5ο Guep, Κόκκινη ζώνη 4ο-1ο Guep, Μαύρη ζώνη 1ο-7ο Dan

Το 1947 ο Lee Won Kuk προσεγγίστηκε από την κυβέρνηση ώστε όλα τα μέλη του Chung Do Kwan να υποβάλουν αίτηση συμμετοχής στο κορεατικό δημοκρατικό κόμμα. Σε αντάλλαγμα για αυτήν την εγγραφή του δόθηκε η θέση του Υπουργού Εσωτερικών, ανησυχώντας ότι το κίνητρο της κυβέρνησης να καταγράψει 5.000 μέλη  στο πολιτικό κόμμα του Προέδρου απέρριψε ευγενικά την προσφορά και αμέσως συνελήφθη.  Κατηγορήθηκε από την κυβέρνηση ότι είναι ηγέτης μιας ομάδας δολοφόνων. Η σύζυγος του η οικογένειά του, οι μαθητές του Duk Sung Son, Yung Taek Chong και αρκετοί άλλοι κτυπήθηκαν και βασανίστηκαν.  Μόλις ελευθερώθηκε το 1950  μαζί με την σύζυγο του κατέφυγαν στην Ιαπωνία ως πολιτικοί πρόσφυγες. 

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος της Κορέας το 1950 άρχισε ένα χάος σε ολόκληρη την χώρα.  Η οικογένειά του έφυγε στην πόλη Πούσαν στο νοτιότερο άκρο της Κορέας, κοντά στην Ιαπωνία. Το σπίτι της οικογένειάς του καταστράφηκε και η περιουσία του χάθηκε.

Ένας από τους υψηλόβαθμους εκπαιδευτής του  ο Yung Jun Yoo χάθηκε και εμφανίστηκε αργότερα στη Βόρεια Κορέα όπου ανέπτυξε εκεί το Tae Kwon Do.  Μετά τον πόλεμο ο Yung Jun Yoo μόλις διαπίστωσε ότι ο Lee Won Kuk ήταν ζωντανός και επέστρεψε στην Νότια Κορέα του έστειλε χαιρετισμούς και φωτογραφίες των μαθητών του. Προσπάθησε να τον δελεάσει να πάει στη Βόρεια Κορέα και να δώσει το όνομα και τη φήμη του στο βόρειο Tae Kwon Do. Έλαβε προσωπική πρόσκληση να μεταναστεύσει από τον Πρόεδρο της Βόρειας Κορέας Kim Il Sung, χωρίς αποτέλεσμα εξαιτίας της έντονης αντί-κομμουνιστικής του αίσθησης.

Το 1951, ο Won Kuk Lee αποχώρησε από τη διδασκαλία και πριν καταφύγει στην Ιαπωνία άφησε την ηγεσία του σχολείου στον   στον στρατιωτικό αξιωματούχο Choi Hong Hi.   Ο Choi Hong Hi με τη σειρά του διόρισε το Duk Sung Son ως ενεργό ηγέτη του Chung Do Kwan.    .

To 1952 o ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Syngman Rhee εντυπωσιάστηκε από μία στρατιωτική επίδειξη πολεμικών τεχνών προέτρεψε να συγχωνευθούν όλα τα στυλ (kwans) πολεμικών τεχνών.  Εκείνη την εποχή υπήρχαν 9 κύρια kwans στη Νότια Κορέα τα οποία ήταν τα εξής: Chung Do Kwan, Song Moo Kwan, Moo Duk Kwan, Ji Do Kwan,  Chang Moo Kwan, Han Moo Kwan, Oh Do Kwan, Kang Duk Won, Jung Do Kwan.  

To 1955 οι αρχηγοί των 9  kwans άρχισαν να συζητούν σοβαρά τη δυνατότητα δημιουργίας ενός ενιαίου στυλ κορεατικών πολεμικών τεχνών.  Αρχικά το όνομα που επιλέχτηκε για να περιγράψει την νέα ενοποιημένη πολεμική τέχνη ήταν: Tae Soo Do αλλά μετά από προτροπή του επικεφαλής του Oh Do Kwan στρατηγού Choi Hong Hi αργότερα προέδρου της ITF συμφωνήθηκε το όνομα Τae Kwon Do που σημαίνει ο τρόπος μάχης με τα πόδια και τα χέρια (Tae = Λάκτισμα Κwon = Γροθιά Do = Τρόπος)

Το 1955 το όνομα της τέχνης άλλαξε από Tang Soo Do σε Tae Kwon Do.

Το 1959 για να διευκολυνθεί η ενοποίηση των κορεατικών πολεμικών τεχνών δημιουργήθηκε η Κορεάτικη Ένωση Τae Kwon Do.

Tο 1973 ιδρύθηκε από το το Υπουργείο Πολιτισμού, Αθλητισμού και Τουρισμού της Νότιας Κορέας το Kukkiwon ως νέα αθλητική ακαδημία Tae Kwon Do

Το 1976 ο Lee μετανάστευσε στις ΗΠΑ με τη σύζυγό του  μετά από πρόσκληση του Στρατηγού William Westmoreland, ο οποίος ήταν Διοικητής των Αμερικανικών Στρατευμάτων στο Βιετνάμ και μαθητής του την δεκαετία του ’60.  Εγκαταστάθηκε στη Βιρτζίνια, ζώντας στην Ουάσιγκτον για το υπόλοιπο της ζωής του αφιερώνοντας το χρόνο του στην άσκηση της καλλιγραφίας και του βελονισμού.

Στις 2 Φεβρουαρίου 2003 ο grandmaster Won Kuk Lee πέθανε από πνευμονία στο Νοσοκομείο  στη Βιρτζίνια αφήνοντας πίσω του μία τεράστια κληρονομιά.

Το Chung Do Kwan είναι το δεύτερο και ένα από τα ποιο σκληρά από τα 9 αρχικά Kwan, είναι αρκετά διαδεδομένο τόσο στην Κορέα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο και είναι πλήρες ενταγμένο στο πρόγραμμα σπουδών του Kukkiwon.

Πηγές: 
https://en.wikipedia.org/wiki/Chung_Do_Kwan
https://en.wikipedia.org/wiki/Won_Kuk_Lee
https://taekwondo.fandom.com/wiki/Chung_Do_Kwan
https://taekwondo.fandom.com/wiki/Won_Kuk_Lee
http://www.kidokwan.org/articles/the-evolution-of-taekwondo-from-japanese-karate/